Dat team van zorgverleners is natuurlijk veel groter, en ik zou ze allemaal individueel goed in het zonnetje willen zetten. Want zonder dit team van fantastische mensen was ik niet uitgekomen op de plek waar ik hier en nu sta. Wie weet doe ik dat in een later blog-bericht nog wel.
Het perspectief is vanaf dit plekje niet bijster positief, de beide markers die voor mij zo bepalend zijn (PSA en AF) speren er als een dolle van tussen. PSA verdubbelt zelfs elke 34 dagen. Nou heeft dit jaar nog elf maanden en elke maand verdubbelen betekent dat de waarde aan het eind van het jaar 1024 (2^10) keer zo hoog is. Da's een niet meetbare en ook niet reeële PSA van dik 80.000.
Maar somberheid is geen troef; de Radium-223 (Xofigo) doet zijn ding en dus hebben de oncoloog en uroloog in een gezamenlijke inspanning mij gisteren over de streep gekregen om daar verder mee te gaan. Want wat we uiteindelijk willen is zicht op de echte hotspots van mijn kanker, een PSMA-PET scan zal die feilloos aantonen. Bij voorkeur de situatie als de Radium is uitgewerkt. Dus is de scan nu aangevraagd, wachttijd is helaas groot maar in mijn geval geeft dat dan ook de kans om de huidige behandeling af te maken.
Met de hotspots goed in beeld is het de bedoeling opnieuw biopten te nemen dus. Niet een beetje in den blinde (zoals eerder is gebeurd) maar gericht op de plekken waar veel actieve kankercellen zitten.
En dat levert uitsluitsel over de verdere behandeling. Want die PSA door laten stijgen is geen optie, dat is zonneklaar. Iets stijgen is medisch gezien nog niet onverantwoord, mij hebben ze overtuigd.
Blijft wel het feit dat ik me toch wel goed beroerd voel meestal. Pijn is onder controle (de pijnpoli heeft er gisteren toch nog een pilletje bij weten te doen!), eten is nog wel een ding. De uitleg van de uroloog was even simpel als trefzeker: dat lijf van mij heeft het al jaren lang zwaar met al die hormoononttrekkingen of hormoonbehandelingen, en dan komt er ook nog eens bij dat ik ruim meer beweeg dan alleen maar dagelijks een rondje met de hond. Het zou zo maar eens kunnen dat ik daardoor (veel) te weinig eiwitten binnen krijg, een goede diëtist met ook verstand van de impact van kanker op een lijf kan dat prima nagaan.
En ziedaar: dat levert me dan een vacature op in mijn zorgteam:
gezocht een goede diëtist (m/v)
Fijn dat de positieve klanken weer in je blog klinken en je daarmee weer met open vizier aan jezelf, maar zeker ook aan anderen weer een uitdaging geeft. Wederom KLASSE !
BeantwoordenVerwijderen