Rib uit mijn lijf

Het was al weer ruim een jaar geleden, een ziekenhuisopname. Vandaag was het weer raak, maar wel heel bescheiden met slechts een dagopname. Wel een klus, nuchter weer eens op pad naar Nijmegen. Exact om 09:00 uur me present gemeld op de dagbehandeling Medische Oncologie. Buisje bloed prikken (stolling bepalen) en toen begon het grote wachten.

Uitslag was goed, door naar radiologie en daar werd vermeld dat ze 'ietsje' achter liepen op schema. Dat bleek dus een dik uur te zijn. Maakt niet uit, ik was er uiterts comfortabel met bed en al heen gereden dus kon nog een extra uitslaap-rondje doen.

Met ruime vertraging toen alsnog onder de scanner en kon de mini-appelboor gebruikt worden. Wat uiteindelijk meer op een batterij-aangedreven Bob-de-Bouwer boormachine leek waar de kinderen vroeger mee gespeeld hebben. Flink wat prikken om te verdoven, tig keer in en uit de scanner geschoven (alle behandelaars veilig in de control room) om te kijken of ze nog niet te ver zijn. En na een keer of tien flink boren is er een prima biopt uit de rib gehaald.

Raar om te zien, stukje gewoon bot en dan inderdaad ineens een heel andere samenstelling, zwarte rand en dan helemaal wit en volgens de arts ook keihard. Vandaar het alsmaar opnieuw kijken met de scanner of ze niet al door de hele rib heen zijn (want dan prikken ze in de long). Gek idee dat ik nou mijn eigen kankercellen ook echt gezien heb.

Een deel van het biopt zal gebruikt worden om het DNA profiel van mijn prostaatkanker te bepalen en dan specifiek op het voorkomen van een dertigtal hele kenmerkende markers. Die aanleiding kunnen zijn om te gaan behandelen met medicatie die al bewezen goed werkt voor deze markers maar vooralsnog niet voor PK ingezet worden.

Een ander deel is voor onderzoek en kan in het laboratorium nog lang opgekweekt worden. Raar idee, mijn kanker groeit buiten mijn lijf gewoon verder. Nog veel gekker: mijn kanker gaat mij misschien wel overleven!

Uiteindelijk was ik rond 1 uur weer terug op de dagbehandeling, precies toen de lunch werd uitgeserveerd. De dame die het ronddeelde had enige moeite met de omvang van mijn bestelling. Ik bestelde een gecombineerd ontbijt en lunch dus het was een hele waslijst. Was ze niet gewend, op de dagbehandeling Medische Oncologie is het al heel wat als er 1 (mini) broodje en een kopje thee wordt gebruikt.

Na deze flinke brunch en de nacontroles: weer naar huis. Pijn: valt tot op heden mee. Het boren zelf is gewoon een naar gevoel, nu een vreemd drukkend gevoel op de (linker) borst. Maar de standaard pijnstilling waar ik toch al op zit (maximale dosis Paracethamol en 10 mg Oxycodon) is blijkbaar voldoende.

En dus ben ik weer thuis, wederom in afwachting van een volgende stap. Het is nu aan de onderzoekers om een plan te trekken. Rib uit m'n lijf is mogelijk wel wat overdreven als titel voor dit blog bericht. Maar wel een aardig bruggetje naar het feit dat dat die prostaatkanker van mij al wel 'een hele rib uit mijn lijf' zou zijn geweest als ik het zelf had moeten betalen. De teller staat op € 128.320,76, waarbij de rekeningen voor 2016 nog bij lange na niet zijn ingediend. Een stijgende lijn zit er wel in, maar of 2016 over 2015 (€ 66.573,52) heen gaat betwijfel ik. En gelukkig zit ik nog onder de magische grens van € 80.000 die in Nederland wordt gehanteerd als acceptabel bedrag voor een extra levensjaar.