Just Dance voor de Wii

Afgelopen (paas)weekend stond onbedoeld in het teken van de Wii, en dan specifiek Just Dance. Het goede nieuws is dat het uiteindelijk allemaal werkte (en de woonkamer toch wel verdacht veel naar de sportschool ging ruiken). Natuurlijk zijn er foto's van, maar helaas werd er al gelijk bij gezegd dat ze niet gepubliceerd mochten worden. Vandaar dit plaatje, van het eindresultaat, Just Dance op de Wii op de studentenkamer in Groningen.
Helemaal  zonder slag of stoot ging dat niet maar dochterlief wist de juiste snaar te bespelen. Sinds de komst van een PS/4 stond onze Wii een beetje stoffig te worden. Het leek dat ie aan een nieuw leven kon beginnen bij Maartje in Groningen. Maar helaas pindakaas: Just Dance 2015 (aangeschaft uit een toch al niet overdadig studentenbudget) weigerde dienst omdat de software van de Wii te oud was. Ging mijn snode plan niet door om die Wii op te ruimen, na een week was ie weer terug in Utrecht. En natuurlijk ging ik toen alsnog door de bocht, grutten op internet hoe je een Wii voorzien van een softmod toch weer actueel kon krijgen. Dat resulteerde er in dat niets het meer deed. Niet het nieuw aangeschafte spel maar ook niet alles wat er nog op de extra harde schijf stond.
Dat was mij natuurlijk de eer te na. Nog maar een keer de hele procedure minitieus doorlopen. Ondanks het feit dat ik herhaaldelijk werd gewezen op de titel van mijn vorige blogbericht, Opgeven is een optie. Maar de aanhouder wint, het duivelse detail was ditmaal dat de harde schijf niet gelijktijdig aangesloten mocht zijn. Ja, het stond er echt en desondanks hadden we dat niet gedaan.
Eenmaal Just Dance weer aan de praat ook even doorgepakt om al die spelletjes op die schijf weer te activeren. En ja hoor na enige tijd kon er ook weer Mario Kart gespeeld worden. En alle andere games op die schijf, ook de spelletjes die het eerst niet deden (Just Dance 3) omdat de software voor de Wii te oud was. En zo kon ik met een gerust hart de Wii opnieuw meegeven naar Groningen (met als bonus ook nog Just Dance 4 er bij), en daar werkt het nu naar behoren. En passant is er in Utrecht weer wat opgeruimd. Win-win situatie heet dat dan heel mooi.

De hele exercitie maakte wel pijnlijk duidelijk dat de hele automatisering in huize Schots nog wel een zorgpunt is. De meest prachtige constructies zijn in place, weegschaal, bloeddrukmeter, mediaspelers, veel lampen en zelfs de deurbel zijn online. Nee, niet op de manier zoals in de recente reclame van "Even Apeldoorn bellen" en de deur is (nog) niet op afstand te openen. Maar de gesproken opdracht "Zet Oorlog uit" of "Zet Vrede aan" werken echt. Toch wel fijn dat de telefoon dan terug meldt "OK. Ik heb de Oorlog uit gezet" of  "OK. Je stulpje is voorbereid op Vrede". En dankzij de schitterende site ifttt.com (If This Then That) gebeurt er nog veel meer in huis. Ook als we niet thuis zijn. Of juist als ik thuis kom, dan gaan de lampen ineens in 'mijn kleuren' branden. Stilletjes het huis in sluipen is er voor mij niet bij, maar daar staat tegenover dat ik ook nooit in een donker huis aankom!
Soms gaat dat wel eens mis, berucht is de volume-regeling van de TV. Die reageert soms moeizaam op de opdrachten gegeven op de iPad (terecht zegt Joost dan, een iPad is ook geen afstandsbediening!) maar soms schiet hij ook helemaal door. En draait de volumeknop echt helemaal tot het uiterste open.

Kinderziektes in de domotica noem ik het maar. Moet ze er wel uit zien te halen, ook hier geldt voorlopig toch dat opgeven nog even geen optie is. En ik heb nog een hele klus aan het documenteren (niet echt mijn lievelingsklus) van al die gekkigheid. Knipperende lampen als er aangebeld wordt en meer prachtige verzinsels: het is nooit saai in huize Schots. Tel daar bij op dat ik behalve van de Wii ook nog verstand heb van de MacBooks en andere hardware in huis (of zelfs buitenshuis in Tilburg). Dat alles maakt dat deze helpdesk zichzelf nog lang niet overbodig kan verklaren, soms is een zetje mijnerzijds nodig om het boekverslag over Dan Brown ook echt op papier te krijgen. Uiteraard is dat verslag pas op het laatst mogelijke tijdstip klaar, veel tijd om de oplossing te zoeken had ik in dit geval niet. Of is er een hele dikke zet (en een heel weekend) nodig om weer eens lekker los te kunnen gaan op de Wii. Dat hoofdstuk is nu gesloten, en het blijft jammer dat die foto's niet online mogen komen!