Schemergebied 2014

Aan het begin van 2014 weer even het medische circuit in, voor een (tussentijdse) controle. Sinds december was het balanceren geslagen op het randje tussen nog net wel."goed"of toch de bel voor de volgende (laatste) ronde. Maar de plotselinge stijging zette niet door. Het kale cijfertje: PSA is ten opzichte van december licht gedaald, van 4,7 naar 3,2.

Natuurlijk is dat goed nieuws, géén stijging. Maar toch een tegenvaller want de waarde is nog (te) hoog, het rommelt dus nog wel. De diagnose castratie-resistent is daarmee gelukkig nog niet te stellen, maar hangt als een donkere onweerswolk wel in de lucht. Ik bivakkeer in het (grijze) schemergebied tussen de winterslaap van de prostaatkanker en de volgende fase (met belastende behandelingen).

Door de lichte stijging is ook de trial met Provenge weer uit zicht verdwenen. Overigens bleek dat deze trial vorige week plotseling gesloten is; was de PSA wel hoger geweest had ik ook niet mee kunnen doen.
Waarschijnlijk gaat er in mei een nieuwe trial open in Nijmegen waarin onderzoek gedaan wordt naar een specifieke inzet van immuun-technologie. Wie weet biedt dat weer kansen om nog langer in dit grijze schemergebied te blijven bivakkeren.

Tot die tijd blijft het beleid onveranderd. Wordt de duo-therapie (hormoonbehandeling in combinatie met anti-androgeen & anti-oestrogeen) voortgezet. Is niet gebruikelijk in deze "winterslaap" fase maar blijkbaar werkt dat het beste bij mij. En dat is wat de urologe nu nastreeft: zo lang mogelijk in dit grijze schemergebied blijven. Waarbij ze zo eerlijk is om toe te geven dat er geen simpele recepten zijn om dat af te dwingen. Trial and error, en de nu werkende combinatie gewoon voortzetten.

Helemaal lekker voel ik me daar niet bij, is nogal frustrerend dat ik niet keihard kan vechten tegen iets. Het afwachten, zo op zijn beloop laten: dat is niets voor mij, ik wil meer in controll zijn. En achteroverleunen omdat de PSA laag is: daar is ook absoluut geen sprake van.

Dus hobbel ik verder. Heb de scherven van m'n (rot)humeur van de afgelopen zes weken weer aan elkaar gelijmd om er gewoon weer een goed humeur van te maken. Ga door met het sporten, de laatste Ramp-test kwam op exact dezelfde conditie uit als vorige keer. Voorjaarscompetitie begint weer, en passant is Kampong B5 najaarskampioen geworden en door in de beker. Ook de C9 begint met frisse energie aan een nieuwe competitie en wie weet kan ik binnenkort weer een item van mijn bucketlist af strepen!

Verder heeft de webcommissie Voetbal (en ook Tennis) me nog hard nodig. Ook niet onbelangrijk voor ING: ik ben zowat de enige die nog in staat is in n1SPS mooie plannetjes te maken.

Oftewel: er is nog genoeg waar ik m'n energie op uit kan leven. En al schijnt de zon dan niet meer voluit in het schemergebied van 2014 er zijn nog genoeg lichtpuntjes om weer verder gaan. Waaronder een korte stedentrip naar Rome binnenkort!