Dromen zijn (gelukkig) bedrog.

Xgeva nummer 18

Tijd voor een tussentijdse medische update. Veel ontwikkelingen zijn er niet, het echte werk komt volgende maand pas als ik achtereenvolgens naar Woerden en Nijmegen mag.
Deze week was het wel weer tijd van de Xgeva. Was het eerder nog wel iets waarvan ik precies wist dat het er aan stond te komen: dit keer werd ik op mijn vrije woensdagochtend opgeschrikt door mijn medicijnen-alarm. Gaat normal gesproken maar 1 keer per dag af, 's avonds voor de Enzalutamide. En een keer per vier weken op de woensdagochtend voor de Xgeva. De boel stond nog gewoon in de koelkast, geen moment bedacht dat dat vandaag nodig was. Maar na een uurtje 'chambreren' kon ik als volleerd junk weer aan de gang en zat het depot voor de volgende vier weken er zonder problemen in. Kon aan de stickertjes zien dat dit al de 18e keer keer was.

---

OoFu 23 november 2015

Andere voortgang gemeten was bij OoFu. Met mijn opblaasbare gips gewoon al aan het sporten, beenspieren worden ontzien. Maar voor de rest was het weer testdag en ik moet zeggen dat het resultaat me niet tegenviel. Over het algemeen is de spiersterkte van de diverse groepen gelijk gebleven, Vertical Traction was een verrassende uitspringer naar beneden. Maar dat heeft denk ik alles te maken met het veelvuldig gebruik van krukken de afgelopen maanden. Schouders hebben het zwaar dan, de beweging om armen ver omhoog te krijgen is dan ook pijnlijk. En ik mag niets forceren van Jeanette, dus ondanks mijn eigenwijsheid en drang om te pieken doe ik dat dan ook niet. Er zijn nu twee lijntjes onder de beginmeting gedoken, hard werken aan Arm Curl en Vertical Traction om dat weer om te buigen.
Verder weer wat vaker in Amsterdam geweest, twee keer ditmaal. Werd me wel makkelijk gemaakt want er waren twee social events gepland, op woensdag en donderdag. En ook al heb ik dan geen meter afgelegd op de kartbaan: het was wel belangrijk en ook heel goed om er toch bij te zijn. Ook donderdag bij de traditionele erg vroege opening van het seizoen voor eindejaars-borrels. Fantastisch dat ik daar, ook al was het dan op krukken, rond kon hobbelen.
 

---

Enne het hele verhaal, wat doet die gekke Enzalutamide nou met me? Ik merk er gelukkig nog steeds niet veel van, geen nare bijwerkingen. Let wel op met oversteken, wil me niet laten overrijden door een vrachtauto. Want dat was de beschrijving die een lotgenoot gaf van zijn ervaring met Enzalutamide, alsof je door een vrachtauto overreden bent. Niet bij mij gelukkig, het blijft beperkt tot opvliegers en een vaag gevoel dat je de hele tijd net bent bijgekomen van een zware griep. Vooral 's nachts speelt dat, stijfheid in spieren en gewrichten. Vaak omdraaien, zelden echt diep slapen. En de meest idiote dromen (want mijn enkel ligt nog steeds omhoog). Gelukkig vergeet ik ze vrijwel meteen. Alleen niet van de week, ik werd heel naar wakker uit een droom waarbij het alsmaar over dood gaan ging. Of het nou al genoeg was of dat ik het nog wat zou uitstellen. Maar ik moest eerst nog van alles opruimen terwijl er gelijktijdig allerlei mensen (waaronder mijn al 11 jaar geleden overleden moeder) me dingen kwamen brengen die ik ook nog een plekje moest geven. En ondertussen was alles overstroomd, moest ik opdweilen.  En toen zei er ineens iemand dat het nieuws nu definitief was, zus en zwager hadden op Facebook gereageerd op het bericht van mijn overlijden en kon ik dus niet meer terug. Waarop ik recht overeind in bed schoot en me toch wel heel erg akelig voelde. Maar gelukkig besefte ik me onmiddellijk dat zeker in dit geval dromen bedrog zijn!
Toch maar dat kussen onder mijn enkel uithalen, slaap ik mogelijk wat rustiger en zijn de dromen hopelijk wat minder naar. En afwachten wat de doctoren gaan roepen op 8 en 15 december!