Het was een waardige afsluiting van ruim een half jaar met intensiever behandelingen. Tien keer aan het infuus met Docetaxel. Tot en met kuur acht dacht ik dat doen we wel effe, maar ronde negen en tien waren ongemeen heftig. Maar ik heb het afgerond, de volle tien kuren, en het heeft geholpen.
Desondanks wel volgens plan vertrokken naar Marokko, na een preek van de uroloog dat het medisch niet verantwoord was. Maar preventief aan de antibiotica deed wonderen, ik ben overal doorheen gerold. Wat langzamer dan anderen misschien en in de Gorge des Dades hebben we niet de hoogste berg beklommen maar waar ik wilde ben ik gekomen.
Louterend was het bezoek aan Hammam Ziani – 14, Rue Riad Zitoune Jdid, Marrakech. Strikte scheiding van mannen en vrouwen maar verrassend genoed was mijn echtgenote nagenoeg gelijktijdig weer present voor de traditionele thee. Lekker als altijd.
Het bezoek aan de hammam voelde alsof het laatste restje gif uit mijn lijf werd geperst. Ongeveer een kilo dode huidcellen verloren van het scrubben maar zonder meer de moeite waard.
En verder. Opnieuw Every Moment Matters in de titel. Het duurde even maar de website is online. Waar ook ik een belangrijke plek heb, zie http://www.everymomentmatters.eu/moment/frank-schots/
Over het resultaat ben ik heel tevreden. Het was zwaar, direct na een chemokuur een hele zaterdag over hele persoonlijke dingen praten, en dan ook nog in het Engels. En ik moest het bekopen met een ziekenhuisopname. Maar naar mijn mening is het resultaat prima. Every Moment Matters: ze hebben prima in beeld gebracht welke momenten voor mij belangrijk zijn.
