Chemo-vakantie

Afgelopen woensdag (5 november) was het weer raak, de vijfde ronde van de chemokuur. Wel met een weekje vertraging, ik had een week chemo-vakantie opgenomen omdat de drie-wekelijkse cyclus precies uitkwam op 29 oktober. En daarmee gelijk viel met de landelijke Donateursdag van de Prostaatkankerstichting.

Vakantie als thema van dit blogberichtje had ik toen bedacht. Maar zoals eerder gebeurd is hou ik die nog even onder de pet, zo eind november is er meer te melden rondom het thema vakantie en (verre) reizen in bijzondere gevallen. Daarover een volgende keer.

De presentaties op de Donateersdag waren goed maar sommige plaatjes niet al te bemoedigend. Laat ik daarom maar beginnen met mijn eigen (positieve) plaatje: de bekende PSA grafiek. Want al die kruiwagens Taxus (10 voor één infuus met Docetaxel) werken wonderwel, de PSA zakt nog steeds als een baksteen. Van 37 bij de eerste ronde naar 2,5 bij ronde vijf. Waarmee ik zelfs onder de normale waarde (circa 3 tot 4) zak. En mogelijk zet de daling zich nog verder door, eerder ook een erg lage waarde (nadir) weten neer te zetten. Op naar de 1,2!

De presentaties van de Donateersdag van de Prostaatkankerstichting staan nog niet online, kan hier dan ook geen representatief plaatje laten zien. Positief is dat er heel veel mogelijk is vandaag de dag, een chemokuur bij prostaatkanker flinke levensverlenging oplevert en ook zeker niet het eindstation is. Na het Docetaxel-avontuur waar ik nu mee bezig ben zijn er dus nog meer mogelijkheden. En allen leveren toch een substantiële levensverlenging op.

Wat deprimerend is aan de plaatjes over het effect van behandelingen: er wordt in maanden gerekend. Het effect van een therapie wordt uitgedrukt in het aantal maanden levensverlenging ten opzichte van de controlegroep. Over drie maanden is men al dol enthousiast. Alleen zeventien maanden (levensverwachting bij toepassing van Docetaxel) is wel erg krap kort voor wat ik allemaal nog van plan ben!

Maar zoals bekend: therapieën mogen gestapeld worden en dus ik tel de verschillende kleine getallen in maanden bij elkaar op en kom tot een respectabel groot aantal maanden levensverlenging. Heb dat lage getal niet ingesteld op mijn Tikker (zie eerder blogbericht) die tikt nog steeds de levensverwachting weg alsof er niets aan de hand is.

De extra 'vakantie' week tussen de twee kuren deed me wel goed. Toch net wat meer op gekalefaterd voor ik weer aan het infuus moest. En een bijkomend voordeel van deze week schuiven: nu laveer ik ook heel netjes om de Kerstvakantie heen!

De eerste dag na de kuur valt meestel wel mee. Ook vandaag. Waarbij de datum van 6 november me toch meer aan jaren deed denken dan aan maanden. Want vandaag zou het de verjaardag geweest zijn van mijn moeder, op deze dag zou ze 92 jaar oud zijn geworden. Een hele respectabele leeftijd ware het niet dat het ook al weer 10 jaar geleden is dat ze is overleden. Gezocht in oude albums en nevenstaande foto van haar gevonden. Van nog meer jaren geleden (Januari 1997). Met de o zo bekende nieuwjaarskoeken waarmee het nieuwe jaar werd ingeluid.





Deze foto is van heel wat jaren geleden en daarom kijk ik ook gewoon nog heel wat jaren naar voren. De leeftijd van 92 zit er niet in voor mij, 82 ook vast niet maar hoeveel dan wel? Ik zie het wel, in ieder geval reken ik zelf nog in jaren!

---